ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲ ಸ್ನೇಹಿತರು ರಚಿಸಿದ ಕವನಗಳು.....

ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಪರಿಭಾಷೆ ಏನು... ?
ಗದ್ದಲ ಗಳಲ್ಲಿ
ಕಳೆದು ಹೋದ ಸದ್ದಲ್ಲವೀ
ಪ್ರೇಮ ಹೃದಯದ
ಪಿಸುಮಾತುಗಳ ಕಣ್ಣಲೆ
ಹೇಳುವ ಮಧುರ ಕಲೆ ಪ್ರೇಮ.......
ಒಂದೇ ನೋಟದಲ್ಲಿ
ಅಡಗಿ ಕುಳಿತ ಕಾಮಾನೆಯೋ
ತಿಳಿಯದು ಜೀವನ
ನೌಕೆಯ ಮಧುರ ಪಯಣಕೆ
ನಾವಿಕನೆ ಪ್ರೇಮ ...........

ಹೃದಯದ ಹಿಮ
ಬಂಡೆಯ ಕರಗಿಸುವ
ಬಿಸಿ ಕಾವೇ ಪ್ರೇಮ......
ಸುಪ್ತ ಮನ-ಭಾವದ
ಅಭಿವಕ್ತಿಯೇ ಪ್ರೇಮ

ಮೌನ ತಾಲ್ಮೆಗಳ
ಮಿಲನ ತ್ಯಾಗದ ಇ
ಟ್ಟಿಗೆಯ ಸೌಧ ಸಂವತ್ಸ್ಸ
ರ ಗಳಿಗೆ ಚೈತ್ರ ಕಾಲವೀ ಪ್ರೇಮ........MALINI


ಅದರ ಪ್ರೀತಿಯ ಚಿಂತನೆ ಬಹು ಸುಮದುರ..!
ಬಾನಲಿ ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿ ಮುಗಿಲ ಚುಂಬಿಸೆ ಪ್ರೇಮ..
ಅಂಗೈಯಲಿ ಅಸುಗೊಸು ಅಳುತ ಮುಸುನಕ್ಕೊಡೆ ಪ್ರೇಮ..
ಹೊವಿನೊಳು ಮಕರಂದವ ಹೀರುವ ಧುಂಬಿಯಲಿ ಪ್ರೇಮ..
ಪ್ರಕ್ರುತಿಯ ಸೌಂದರ್ಯವ ಸವೆವ ಕಂಗಳಲಿಹಿದು ಪ್ರೇಮ..
ಪರಿ ಪರಿಯ ಪರಿಚಯ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ..!

ಪ್ರಾಂತ್ಯವದು ಇರದು ಈ
ಅನುಭವಕೆನೊಂದ ಮೊಗದಲು
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಮೊಗ್ಗರಳಿದಣಿದ ಉಸಿರಿನಲಿ
ಅಕ್ಕರೆಯು ನಲಿಯುತಲಿನಾಚುವ
ತುಟಿಗಳಲಿ ತಂಪಾದ ಮುತ್ತಿಡುತ..
ಅಮ್ರುತದ ಸವಿಯ ಸದಾಸೊಸುವುದರಲ್ಲೆ ಪ್ರೇಮ..!! -ಯುವಪ್ರೇಮಿ

Padagalige nilukada "Kaavya" Prema...
ಮುಸೂಕಿದ ಮಬ್ಬನು ಸೀಳಿ
ಭೂಮಿಗಿಲಿದ ಮೊದಲ
ಬೆಳ್ಳಿಕಿರಣ
ಅರಳಿನಿಂಥ ಹೂವಿಗಿತ್ಟಾ
ಇಬ್ಬನಿಯ ಮುತ್ತುಪ್ರೇಮ.....

ಬಿಸಿಲಿನಿಂದ ಬೆಂಡು
ಕೆಂಪಾದ ಧಾರೆಗೆ
ತಂಪೆರೇದ ಮಳೆ
ಹನಿ ಇಂದಹೊಮ್ಮಿಡ
ಮಣ್ಣಿನ ಘಮಪ್ರೇಮ......

ಕೇಕ್ಚಲಲ್ಲಿ ಕಾರು
ಹಾಲುನ್ಣುತಿರಲು
ತೀರು ತಿರುಗಿ ನೊಾಡುವ
ಆಕಲ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿಚಿಮ್ಮುವ
ಮಮತೆಪ್ರೇಮ.....

ಹಾಳುಗಲ್ಳ ಹಸುಳೆ,
ಕಿಲಕಿಲನ ನಗುತ
ತೋಡಳ ಮಾತಲಿ ಕರೆದ
"ಅಮ್ಮ" ಎಂಬ ಕೂಗುಪ್ರೇಮ.....

ನೋಾಟಗಳು
ಬೆರೆತಾಗ ತುಟಿಯಂಚಲಿ
ಮಿಂಚಿ, ವಿನಿಮಯ
ವಾದಒಲವಿನ ಮುಗುಳ್ನಾಗೆಪ್ರೇಮ....

ಪದಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕಡೆ
ಎದೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿದ
ನೂರು ಮಾತುಗಳ
ಬೆಚ್ಚಾಗಿನ ಭಾವ ಲಹರಿಪ್ರೇಮ......ANAMIKA

*ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ* ...
ಅವರ ಪ್ರಕಾರ
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ
ಒಂದು ನದಿ,ಹತ್ತಾರು
ಮುಗ್ಧಜೊಂಡುಗಳನ್ನು
ಮುಳುಗಿಸುತ್ತಾಸಾಗುವ ತೊರೆ!

ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರಿಗೆ,
ಇಡಿ ಎದೆಯನ್ನೇ
ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಅದ್ದುವ
ಕತ್ತಿಯ ಅಲುಗು!
ಮಿಕ್ಕವರ ಪಾಲಿಗೆ
ಅದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ
ನುಂಗುವ ಒಂದು
ಅನಿವಾರ್ಯ ಹಸಿವು!

ಆದರೆ, ಹುಡುಗಿ!
ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ
ಪ್ರೀತಿಯೊಂದು ಸ್ನಿಗ್ಧ
ಹೂವು ಹಾಗು
ನೀನೆಅದರ ತಾಯಿ ಬೇರು! .....SHANKAR


ಹೃದಯ ಗೀತೆ..!
ನೀ ಅಲ್ಲೆ ನಿಂತು
ಹಾಡೆ ಒಮ್ಮೆ ನಾ
ಇಲ್ಲೆ ಕೇಳಿ ನಲಿಯುವೆ..!
ನೀ ಹಾಡೊ ರಾಗ
ಕೇಳದಿರೇನ್..!
ನಿನ ಬಾವ ಈ
ಹೃದಯ ಮುಟ್ಟದೆ..!!

ಸಾಗರ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ
ಸರಿಸಿದರೇನ್ಭುವಿಯ
ಮೇಲೆ ಇರುವೆವು ನಾವು..!
ನಿನ ನೆನೆಪೆ ನಿತ್ಯ
ದೈವ ಧೊಪನಾ ದಿನವು
ನೆನೆದು ಹಚ್ಚಿಹೆ...!

ಪ್ರೀತಿ ನೀನು,
ಕ್ರಾಂತಿ ನೀನು
ಈ ಬದುಕ ರೊಪಗಾರ್ತಿ
ನೀನುಶಕ್ತಿ ನೀನು,
ಯುಕ್ತಿ ನೀನುಈ ದೇಹಕೆ
ಉಸಿರಾದೆ ನೀನು
ನೀ ಹಾಡಲು ಪದ
ಸಿಗದಿರ್ದೊಡೆನಮ್ಮ
ಪ್ರೇಮ ಮಾತನೊಮ್ಮೆ ನೆನೆ..!

ನಿನ ಬಡಿವ ಕಣ್ಣ
ರೆಪ್ಪೆಯೆ ರಾಗನಾ ನೀಡಿದ
ಚುಂಬನವದುವೆ ತಾಳ..!
ಅಲ್ಲೆ ನಿಂತು ಹಾಡೆ ಒಮ್ಮೆ
ನಾ ಇಲ್ಲೆ ಸವಿದು ತಣಿವೆನು-,........ಯುವಪ್ರೇಮಿ


ಶಾಪ..!
ನಿನ್ನ ಚಂದಕೆ ಇಲ್ಲ ಮಾತು
ಆಡುತಿರುವೆ ಇದ ನಾ
ಸೋತುಕನಸ ಕಣೊ
ಪರಿಯ ರೊಪನನ್ನ
ಮನಕೆ ಅದುವೆ ಕೊಪಾ.. ಅ..ಅ.

.ಅಬೆಟ್ಟ ಸುತ್ತಿ, ಗಿರಿಯ ಬಳಸಿ
ಬಂದೆ ನಾ ಸೇರಲೊ.......!
ಸೆರಲೊಲ್ಲ ಮನಸು ನಿನದು
ಮರೆತೆಯ ನನ ಸರಿಯುತಾ...
ಭೊಮಿ ಭಾನು ಒಂದೆ ಎನಿಸಿ
ನಿನ್ನ ನಾ ಬಯಸಿದೆ...
ಬಯಸಲೊಲ್ಲ ಬವಣೆ ನಿನದು
ಬಂದೆ ಎಕೆ ನನ್ನ ಬದುಕಲೀ...ಇ..ಇಇ.

ಹಗಲು ಅರಸಿ, ಇರುಳು ನೆನೆಸಿ
ನಿನ ಹೃದಯ ನಾ ಮುಟ್ಟಲು...
ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಬಿರುಗಾಳಿ ನೀನು
ಯಾಕೇ ಪ್ರಾಣ ಕಸಿದು ಹೋದೇ..ಎ..ಎ..ಎ.

ಅಂದವೆಲ್ಲ ಈ ಅಂಗಾಂಗ
ಕಲ್ಲಇಂದು ಎನಗೆ ಶಪಿಸಿತು...!
ಮನಸಿನ ಆ ಕುರೊಪವೆ
ನೇನಾ ನೋಡದೆ ನಡೆದೆ ಎಕೇ...ಎ..ಎ..ಎ.

ಜೀವ ಭಾರ, ಹೃದಯದ
ಗುರಇಂದು ನಾ ತ್ಯಜಿಸುವೆ...!
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಈ ಪ್ರೀತಿಯುಡುಗೊರೆ
ನಿನ ಮಡಿಲಲಿಡುವೆ ಸಾಕೇ...ಎ..ಎ..ಎ
.ನಿನ್ನ ಚಂದಕೆ ಇಲ್ಲವೆ ಮಾತು
ಆಡುತಿರುವೆ ಇದ ನಾ ಸೋತು
ಕನಸ ಕಣೊ ಪರಿಯ ರೊಪ
ಅರಿಯೆ ಬರಿಸಿದೆನೆ ಶಾಪಾ..ಅ.ಅ..ಅ..-....ಯುವಪ್ರೇಮಿ


ನನ್ನ-ನಿನ್ನ ನಡುವೆ..!

ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವಿನಲಿ..!
ಪ್ರೀತಿ ಬಳ್ಳಿ ನಲಿದಿಹುದು,!
ವರುಷಗಳೆ ಉರುಳಿದರೊ
ಹರುಷವದು ದಿನೆ ಬೆಳೆದಿಹುದು..!

ನೀ ಮುಡಿದ ಹೊವದು..!
ಕೊಗಿ ನನ್ನ ಕರೆದಿಹುದು
ಓರೆ ನೋಟದ ಆ ನಯನ
ನನ್ನಲ್ಲೇನೊ ಗೊಣಗಿಹುದು..!
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವಿನಲಿ..!
ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿದಿಯುದು
ಯುಗಗಳೆ ಉರುಳಿ ಒರಳಿದರೊ
ಹರುಷವು ಚಿಮ್ಮಿ ಬೆಳೆದಿಹುದು..!
ನಿನ್ನ ನುಡಿಯೊ ಬಲುಚಂದ..!

ಸವಿದಂತೆಲ್ಲ ಸವಿ ಸಿರಿಗಂಧ.!
ಮಾತು ಮಾತೆ ಮತ್ತೆ ಮೊಡಿ
ಹುದುನಿನ್ನ ಕೊಡಿದ ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದ..!
ನಿನ್ನ ನಗು ಎಂತ ಮಾಯೆಯೊ
ಆ ಮಾಟದಾಟ ನನ್ನ ಕಾಡಿಹುದು
ಹಾಗೆ ನಕ್ಕು ನೀ ತಿರುಗಿದೊಡೆ
ಲೊಕವನ್ನೆ ಮರೆ ಮಾಚಿಹುದು
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವಿನಲಿ..!
ಪ್ರೀತಿ ಬಂಧ ಬಾಡದಂತಹದು
ಇತಿಹಾಸವೆ ಅಳಿಸಿ ಹೋದರೊ
ಈ ಪ್ರೀತಿಯಂದು ಶಾಶ್ವತವೊ..!
ನಿನ್ನ ಆ ನುಲಿವ ನಡೆ..!
ನನ್ನ ಸದಾ ಕುಣಿಸಿಹುದು
ನಿನ್ನ ಗೆಜ್ಜೆಯ ದನಿಯದೊ
ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗು ಎನ್ನ ತಣಿಸಿಹುದೊ..!
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಮನವದೊ...!
ಸರಿಸಲಾಗದಂತೆ ಬೆರೆತಿಹುದು
ಬೆರೆತು ನುಡಿವ ಪ್ರೇಮ ಮಾತದೊ
ಜೀವ ಭಾವದ ಪ್ರಣಯದಾಟವೊ..!-.......ಯುವಪ್ರೇಮಿ


ಕನಸುಗಳು
ಕನಸುಗಳು
ನಿನ್ನ ಪಾದಗಳ ಅಡಿ
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಚೆಲ್ಲಿರುವೆ
ಮೃದುವಾಗಿ ನಡೆ
ಎಚ್ಚರವಾದೀತು.

ಹಗಲುಗನಸಲ್ಲವಿದು
ಗೆಳತಿಮೃದುವಾದ
ಮನಸ್ಸುನನ್ನ ಮನಕೆ
ನೀನೇ ಒಡತಿ ಇದು ಆಗಲಿ
ನನಸು ಭಾರದ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡಬೇಡ

ನೋವು ಆದೀತು
ನೀನು ಎಷ್ಟೇ ದೂರವಿದ್ದರು
ಆಗಸದಿಂದ ನೋಡುವೆನೇ
ಸಂತಸದಿ ಇರು ನೀನು
ಎಂದು ದೇವರ ಬೇಡುವೆನೇ
ಕನಸಿನ ಮೇಲೆ ಓಡಬೇಡ
ನಿಂತು ಹೋದೀತು .....ANaMIKA


ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಎಂಬ ನಾಲ್ಕು.....
ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಎಂಬ ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಯ ಮಧ್ಯೆ
ತುಂಬಿದ್ದ ಮೌನ ಮತ್ತೆ ಮುರಿಯುತ್ತಿದೆ.
ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಡುವ ಗೂಡಿನ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳಂತೆ
ಚಿಣ್ಣರ ಕಲರವ ಸುತ್ತಲೂ ಧ್ವನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಗರಿಗೆದರಿ ಹಾರಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳೆಂಬ ಹಕ್ಕಿಗಳು
ಮತ್ತೆ ಮಳೆಗಾಲಕ್ಕೆ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಗೂಡು ಸೇರಿವೆ.
ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಎಂಬ ಮಾಯಾಲೋಕದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ
ಮನಸುಗಳು ಅರಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತೆಷ್ಟೋ ಮುದುಡುತ್ತವೆ.
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಈ ಭಯಂಕರ ಲೋಕ ಎಷ್ಟೋ
ಬಾಲ್ಯಗಳ ಕೊಂದು ಹಾಕುತ್ತದೆ.
ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಣ್ಣದ ಕನಸುಗಳು ಜೀವ ತಳೆಯುತ್ತವೆ
ಮತ್ತೆ ಹಲವರ ಭವಿಷ್ಯಕ್ಕೆ ಭಾಷ್ಯ ಬರೆಯುತ್ತದೆ.
ಅರಿವೇ ಮೂಡದ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿ
ಕೆಲ ಕಂಠಗಳು ಏನೋ ಗಿಳಿಪಾಠ ಹೇಳಿಸುತ್ತಿವೆ.
ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಎಂಬ ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಯ ಮಧ್ಯೆ
ತುಂಬಿದ್ದ ಮೌನ ಮತ್ತೆ ಮುರಿಯುತ್ತಿದೆ.- ...........Reshma narayan


gelathi..
ಬೇಡ ಗೆಳೆಯಾ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ತ್ಯಾಗ
ಕ್ರುರ್ ಹೃದಯದ ಹುಡುಗಿ,
ಘಶಿಯಾದನೋವು ,
ತ್ಯಾಗದ ದುಖ , ಸಾಕು
ಒಂದೇ ಯಾರದೇ avalu ಕೊಟ್ಟ ಸುಖ .....

ಆರಿಯಲಿಲ್ಲ ಏಕೆ ನೀನು ,
ನೆನಪು ಹೋಯಿತೇ avalu
ಹೇಳ್ಳುತಿದ್ದಳು ನೀನು ಪ್ರಾನಸಖ
ಅಂತ ನಿನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಹಿರುವರೆಗೂ
ನೀನೆ ಸಖ ಆದದ್
ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಸಹವಾಸ್ ಅವಲ್ಲಿಗೆ ಬೇಕ .......