Friday, February 22, 2008

ನಿನ್ನದೇ ಧ್ಯಾನ... ಕಾಲಹರಣಕ್ಕಲ್ಲ, ಬದುಕುವುದಕ್ಕೆ

ಮಾತಿನ ಮಲ್ಲಿಸದ್ಯ ಬದುಕಿ ಬಿಟ್ಟೆ. ಎದುರಿಗೆ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಹುರಿದು ಮುಕ್ಕಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಏನೋ? ಮಹಾ ವಾಸ್ತವವಾದಿಯಂತೆ, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಪಾಠ ಮಾಡುವವಳಂತೆ ಮಾತಾಡಿದೆಯಲ್ಲಾ... ನನಗೆ ಅರಸಿಕ ಆ ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಮೇಷ್ಟ್ರು ನೆನಪಾಗಿದ್ದರು.ಹದವಾದ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆದು.... ಮನೆ ಸೇರಿ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಚಹಾ ಕುಡಿಯುವಾಗ ಆಗುವ ಅನುಭವ ಇದೆಯಲ್ಲಾ ಅಂಥದ್ದು... ಅದಕ್ಕಿನ್ನು ಮಿಗಿಲಾದ.. ಹೃದಯವನ್ನು ಆನಂದದಲ್ಲಿ ತೇಲಿಸುವ ಅನುಭವ ಆಗುತ್ತಾ ಇರುತ್ತೆ? ಅದು ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾಯೆ...ಕಲ್ಪನೆಗಳೇ ತನ್ನ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ತೂಗುತ್ತಾ ಇರುತ್ತವೆ. ಈ ಸುಳ್ಳು, ಕಪಟ, ಅಪನಂಬಿಕೆಯ ಜಗತ್ತನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಅದೂ ಒಂದು ಅಸ್ತ್ರ ಅಂತಾ ನಾನಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ ಕಣೆ ಹುಡುಗಿ.ಮಲ್ಲೆ ಹೂ ಘಮ್ಮನ್ನುತ್ತೆ ಅಂತಾ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತು. ಒಮ್ಮೆ ಮೂಸಿ ನೋಡು. ಗಂಧ ಮೂಗಿಗೆ ಮುಟ್ಟಿ. ಮೈ ಎಲ್ಲಾ ಝುಮ್ಮೆಂದು. ಪುಳಕಗೊಳ್ಳುತ್ತೆ. ಹಾಗೆ ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ತಳಕು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಳಿ ಬರುವ ನೆನಪುಗಳೂ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಖುಷಿ ಇದ್ಯಲ್ಲ ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸ್ತೀಯಾ? ಹೇಳು.ಕಾಲಹರಣವಲ್ಲ. ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವ ಕಾಯಕವಲ್ಲ. ಬೇಸರ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಗಳಿಗೆ, ಬದುಕು ಸಾಕು ಎನಿಸಿದಾಗ ಜೀವನೋತ್ಸಾಹಕ್ಕೆ ಒಂದು ಟಾನಿಕ್. ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಅಸಂಖ್ಯ ಲಹರಿಗಳು.ಸದ್ಯ ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೇಳುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಪಾಡು? ಬಚಾವಾದೆ. ಆದ್ರೂ ಹುಡುಗಿ ನೀನೆಂಥಾ ಸುಂದರಿ ಗೊತ್ತಾ...? ಬ್ರಹ್ಮನಾಣೆ ನಿನ್ನವಂಥವಳು ಇನ್ನೊಬ್ಬಳಿಲ್ಲ.ನಿನ್ನವನುನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಆ ಬೆಳಕು ನಮ್ಮೊಲವ ದಾರಿಗೆ ಬೇಕು..ಬಾನಿನ ಅಂಚಿಂದ ಬಂದ ಸುಂದರಿಯೇ,ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಹೊಗಳೋ ಮಾತು. ಏನ್ಮಾಡ್ಲಿ ಹೇಳು? ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕಲ್ಪನೆ ನವಿಲನಷ್ಟೇ ಸಹಜವಾಗಿ ಗರಿಗೆದರಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೆ. ನವಿಲಾದರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಗರಿಗೆದರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೊಂದು ಕಾಲ, ಕಾರಣ ಇರುತ್ತೆ.ಎಲ್ಲೋ ಯಾವುದೋ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನೀನು ನೆನಪಾದಾಗ ಆ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ನೀನು ಭೂಷಣವಾಗಿ, ನನ್ನ ತಳಮಳಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ, ಬೇಗುದಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ, ಎದೆಯ ಬಿರುಬಿಸಿಲಿಗೆ ತುಂತುರಾಗಿರುತ್ತೀಯಾ. ನೋಡು ಅದಕ್ಕೆ.ಅದಕ್ಕೆ ನೀನೆಂದರೆ ಎಷ್ಟೋ ಪ್ರೀತಿಯೋ, ಅಷ್ಟೇ ಅಭಿಮಾನ.ನನ್ನೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾಡು ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಹುಡುಗಿಯೇ ಮೊನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲು. ಇದ್ದ ದೀಪಗಳೆಲ್ಲಾ ಮಲಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದವು- ಬೇಸಿಗೆ ಬಂದರೆ ಇನ್ನೇನಾಗುತ್ತೆ ಹೇಳು- ಆಗ ನೆನಪಾಗಿದ್ದೇ ಆ ರಾತ್ರಿ.ನಿಮ್ಮ ಮನೆ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಮಂದಿ ಹರಟುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದೆವು. ಫಳ್ಳನೇ ಮಿಂಚೊಂದು ಬಾನುದ್ದಕ್ಕೂ ನಿಂತಾಗ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊಳೆದ ಆ ಬೆಳಕ ಮಾಡಿದ ಮೋಡಿ ಎಂಥದ್ದು ಗೊತ್ತಾ? ಮಿಂಚು ಬಾನಿನದೇ ಇರಬಹುದು. ಹೊಳೆದ ಬೆಳಕು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿನದು.ಆಗ ನಿನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿದ್ದ ಬೆರಗು, ಭಯ. ಆಹಾ ಎಂಥಾ ಸೌಂದರ್ಯ! ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ದೀಪ ಆರಿಸಿದರೆ ಅದೇ ಮುಖ! ಅದೇ ಬೆಳಕು ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಣಗಳು ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತವೆ. ನಿನ್ನ ಬಟ್ಟಲುಗಣ್ಣುಗಳ ತುಂಬ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಆ ಬೆಳಕು ಹಾಗೇ ಇರಲಿ.ನಮ್ಮೊಲವಿನ ದಾರಿಗೆ ಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಬದುಕಿಗೆ ಬೆಳಕಾಗಬೇಕು.
-ನಿನ್ನವನು.

No comments: